Er was eens een man die me aansprak als “vuile Chinees” ???? Ik bewonderde in die tijd David Carredine als “Grasshopper” in de Kung Fu serie. Wat een inzicht, controle en harmonie! Waarschijnlijk was mijn zomerse huidskleur toen een beetje te gelig voor die man zijn smaak en droeg ik mijn haar (jaja) in Carredine stijl.
Op mijn 27e heb ik mijn interesse voor het verre Oosten omgezet in Aikido. Na enkele trainingen had ik al snel door dat bij Aikido mijn knieën en voeten niet zo’n pijn deden als na een match minivoetbal waarbij de bal meer controle had over mij dan ik over de bal. Ik zag het geduld dat men had met beginners. De meest voorkomende aanmoediging in mijn beginnende aikido was “Gebruik uw Ki” en ik maar knikken van ja…
Ik heb heel wat lesgevers gehad. Allemaal mensen met hun eigen “do”. De ene begreep ik beter dan de andere. De Sensei waar mijn diepste respect naar uitgaat met een eigen ‘do-jo’ is Sensei Marco. Zijn inzichten en technieken eindigen niet op de mat maar gaan verder in het dagelijks leven. Geen kapsones, geen blabla…
Er valt veel te vertellen over Aikido maar de enige manier om het te begrijpen is door te oefenen.
Beleef aikido op een ernstige, sprankelende en vreugdevolle manier en … blijf oefenen!
Tot op de mat
Jo(-han) Hippoliet Sedeyn
