Gek hoe alles soms samenkomt in het leven en een onverwachte wending neemt. Verleden week persoonlijk nog veel gewerkt aan en rond ademhaling, artikels gepost van Lyn Seiser waarvan een voorbeeldje. En ook deze week in onze Qigong les draaide alles rond ademhaling.
In onze les imiteerden we verscheidene dieren. De kracht van de beer , de gratie van de kraanvogel en de stille energie van de schildpad vloeiden door ons lichaam. Tijdens een bepaalde oefening, die ik tevoren altijd wel leuk vond maar waar ik verder nooit iets bijzonder bij voelde, leek het alsof mijn armen door een kracht buiten mezelf opgeheven werden en kon ik die kracht door middel van ademhaling een beetje sturen. Onverwachte wending!
Geen idee of dit ook door NanPing zo aangevoeld werd maar tijdens de volgende ademhalingsoefening vroeg ze ons om een stukje van deze kracht te schenken aan diegene die we lief hadden in onze cirkel. En vervolgens aan Jo, die binnenkort een weekje naar het hospitaal moet. Tijdens die oefening overkwam me een krop in de keel maar ook een grote zekerheid : dit is goed.
Laten we ademhalen voor iedereen die dit jaar wat worstelde met zijn gezondheid en in het bijzonder voor onze sensei Jo die vorige week zijn teennagel kwijtraakte.
Laten we ademhalen voor ieder van ons die dit jaar een dierbaar persoon verloren heeft.
Laten we ademhalen voor ieder van ons die af en toe in de knoop kwam liggen tijdens een training.
Laten we ademen voor elkaar en voor onszelf.
Adem in
Adem uit : Chi!
